Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Love and run stories.
Pirgelis John and Stergiou Sofia's love and run story!


Μία αληθινή love and run story έχω την χαρά να φιλοξενώ στο love and run blog. Ο Γιάννης κι η Σοφία είναι απλά υπέροχοι.... είναι νέοι, ωραίοι, γεμάτοι ζωή, θετική ενέργεια και "όρεξη" για πολλά χιλιόμετρα! Είναι δύο ερωτευμένοι άνθρωποι! Τρέχουν μαζί τα βουνά που αγαπούν, "τρέχουν" μαζί και την ζωή τους! Η Σοφία σπούδασε διοίκηση στον Πειραιά κι ο Γιάννης γυμναστική στην Θεσσαλονίκη, η Σοφία στην Αθήνα κι ο Γιάννης στην Ξάνθη κι όμως οι δρόμοι τους συναντήθηκαν πού αλλού...σε αγώνα δρόμου! 



Κάποιες από τις επιδόσεις τους.

Γιάννης

Σπάρταθλον : 32 ώρες και 20 λεπτά

Νυμφαίο Κομοτηνής: 3 ώρες και 15 λεπτά

Transvulcania: 10 ώρες και 35 λεπτά

Σοφία

Εξωμέρια Τήνος : 2 ώρες και 36 λεπτά

Ελληνικό Cross Country : 3 ώρες και 22 λεπτά

Μονοπάτι Παρνασσού (11χλμ) : 1 ώρα και 33 λεπτά


Πώς ξεκίνησες το τρέξιμο; Τί σας έκανε να "κολλήσετε";


ΓΙΑΝΝΗΣ Εντελώς τυχαία...Από μικρός έχω δοκιμάσει διάφορα αθλήματα. Ένας τραυματισμός με άφησε εκτός γηπέδου στο ποδόσφαιρο - όπου και ασχολούμουν 15 χρόνια ερασιτεχνικά . Ένα μήνα μετά τον τραυματισμό και έχοντας μπει στην αποκατάσταση του – χαλαρό τρέξιμο – συνάντησα ένα φίλο δρομέα βουνού. Κουβέντα στην κουβέντα μου λέει «δεν πάμε μια μέρα να τρέξουμε χαλαρά στο βουνό να γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο?» Έτσι και έγινε, μετά από «δέκα επισκέψεις» στο Βουνό και μια συμμετοχή μου σε ένα Αγώνα Βουνού στη Νυμφαία Κομοτηνής, ήρθε ο κεραυνοβόλος έρωτας !!!!


ΣΟΦΙΑ Τα σχολικά χρόνια με βρίσκουν ως μέλος ενός αθλητικού συλλόγου και επί δέκα χρόνια η καθημερινότητα είχε πολύ «τρέξιμο». Μετά ακολούθησε μια περίοδος που ήθελα να δοκιμάσω άλλες αθλητικές δραστηριότητες και πριν τρία χρόνια, η «τυχαία» συμμετοχή μου σε έναν αγώνα βουνού, όπου έπρεπε να «κερδίσεις» όχι τους άλλους δρομείς αλλά τις καιρικές συνθήκες (αστραπές, χαλάζι, κρύο), ξανά ενεργοποίησε το τρέξιμο αλλά αυτή την φορά στο βουνό, πράγμα πιο διασκεδαστικό και με πιο ωραίες εικόνες.


Είστε ένα πραγματικό love and run story. Η αγάπη σας για το τρέξιμο σας χάρισε τελικά και την σχέση σας! Πώς αισθάνεστε γι αυτό;


Ναι πράγματι, το τρέξιμο μας γνώρισε , μας σύστησε και μας έφερε κοντά. Είναι ωραίο όταν δύο άνθρωποι έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Πως αισθανόμαστε; Χαρούμενοι γιατί μέσα από το τρέξιμο ο ένας γνωρίζει καλύτερα τον άλλον, καθώς επίσης δεν χρειάζεται να δόσεις «εξηγήσεις» όταν πας για προπόνηση!!!!!
 











Πώς νιώθεις γι αυτόν/την όταν τον/την βλέπεις να τρέχει σε έναν αγώνα;
Πού και πότε νιώσατε τα πιό έντονα συναισθήματα σε τερματισμό;


Σ- Αίσθημα υπερηφάνιας. O Γιάννης το 2015 πήρε μέρος στο Σπάρταθλο, 245 χλμ αγωνίας, πόνου, βλέπεις τον άνθρωπο σου να φτάνει στα όρια του και ο δικός σου ο ρόλος καθαρά ψυχολογικός. Ένας αγώνας 32 ωρών που σου βγάζει συναισθήματα, όσα θα έβγαζε μια ζωή σε δέκα χρόνια


Γ- Είναι μοναδικά όμορφο να τρέχεις με τον άνθρωπό σου. Μέχρι τώρα δεν έχει τύχει να αγωνίζεται η Σοφία και εγώ να είμαι απλός θεατής. Τώρα που την βρήκα δεν την αφήνω να τρέχει μόνη της , μη μου φύγει (χαχαχα). Έτσι στους αγώνες που παίρνουμε μαζί μέρος πλημμυρίζω με πολλά συναισθήματα σε όλη την διάρκεια τους και ειδικά στους τερματισμούς. Ο Κλασσικός Μαραθώνιος Αθηνών 2015 ήταν προσωπικό στοίχημα της Σοφίας, όταν φτάσαμε στο τερματισμό, ο οποίος κατακτήθηκε με πολύ πόνο ειδικά στα τελευταία χιλιόμετρα, η αγκαλιά που δώσαμε στην γραμμή του τερματισμού με έκανε να αισθανθώ σαν τον Άρμστρονγκ όταν πάτησε στο φεγγάρι!


















Δρόμος ή βουνό έχετε επιλέξει; Ποιό το αγαπημένο σας μέρος για τρέξιμο;


Βουνό χωρίς δεύτερη σκέψη! Δεν έχουμε αγαπημένο μέρος απλά έχουμε ως στόχο να τρέξουμε σε όσα περισσότερα βουνά γίνεται σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ταξιδεύουμε κάνοντας το χόμπι μας!




Έχετε σκεφτεί ποτέ να σταματήσετε το τρέξιμο; Αν ναί, γιατί;


Έχεις σκεφτεί ποτέ εσύ να σταματήσεις να αναπνέεις?


Ποιός είναι ο αγαπημένος σας αγώνας και γιατί; Ποιός είναι ο αγώνας των ονείρων σας;Ποιός είναι ο επόμενος αγώνας που θα πάρετε μέρος;


Δεν υπάρχει αγαπημένος αγώνας. Κάθε αγώνας έχει την ομορφιά του. Επόμενος αγώνας του Γιάννη είναι του ROUT 100 MILES και της Σοφίας ο Ενιπέας. Αγώνας των ονείρων του Γιάννη είναι ο HARD ROCK 100 MILES, που γίνεται στο Κολοράντο και είναι ο πιο παλιός αγώνας 100 μιλίων.




Πώς είναι η καθημερινότητα σας με τις προπονήσεις σας και την διατροφή σας; Έχετε κάποια συμβουλή για τους νέους δρομείς;


Πρέπει να ακολουθείς μια σωστή διατροφή, για να μπορεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των προπονήσεων.
Στους νέους δρομείς θα έλεγα να αγαπάνε αυτό που κάνουν, χωρίς να υπερβάλουν. Το ζητούμενο είναι να κάνουν αυτό που αγαπάνε όσα περισσότερα χρόνια μπορούν, χωρίς τραυματισμούς.










Έχεις κάτι ιδιαίτερο ώς δρομέας αγώνων.....τρέχεις με υπέροχες τρελές αστείες στολές! Αυτό πώς ξεκίνησε; Πώς διαλέγεις την στολή σου κάθε φορά;

Έρευνες έχουν δείξει ότι το χαμόγελο μακραίνει την ζωή. Έτσι θέλοντας να μεταδώσω το χαμόγελο και στους άλλους ανθρώπους αποφάσισα σε κάποιους αγώνες να τρέχω μεταμφιεσμένος. Το να διαλέξω την στολή είναι ιεροτελεστία. Μπορεί να πάρει από μια εβδομάδα έως ένα μήνα. Η επιλογή της ενδυμασίας έχει να κάνει με την τρέλα της στιγμής.

























Έχεις πάρει μέρος στην διοργάνωση αγώνων στη Ξάνθη, στους οποίους έχω τρέξει και έχω να πώ οτι ήταν άψογοι! Ποιό είναι αυτό που σου αρέσει και ποιό αυτό που σε κουράζει ως διοργανωτής αγώνων;


Μια διοργάνωση ενός αγώνα έχει πολλές ευθύνες. Για να βγει άρτιος ο αγώνας πρέπει να «τρέχεις» τουλάχιστον ένα τρίμηνο, με αποκορύφωση τον τελευταίο μήνα. Αυτό σε κουράζει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Βέβαια, την ημέρα του αγώνα όλα τα ξεχνάς. Το χαμόγελο των δρομέων καθώς τερματίζουν σε παροπλίζουν με δύναμη για να συνεχίσεις και την επόμενη χρονιά!!!







Οι δρομείς πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα και τον κόσμο καθημερινά. Πώς φαντάζεσαι την δρομική κοινότητα τα επόμενα χρόνια;

Πράγματι το τρέξιμο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος έχει δραστηριοποιηθεί. Εύχομαι αυτή η έξαρση να μην είναι μια απλή τάση της εποχής και τα επόμενα χρόνια ακόμη περισσότερος κόσμος να μπει στην δρομική κοινότητα.
Στην Ελλάδα αυτό που χρειάζεται είναι αθλητικές υποδομές , έτσι ώστε αυτή η αύξηση να γίνει ακόμα μεγαλύτερη.


Ποιά τα όνειρα σας για το μέλλον δρομικά και προσωπικά;

Όνειρα δρομικά και προσωπικά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα. Στόχος μας να είμαστε καλά, υγιείς και να τερματίζουμε με χαμόγελο. Να απολαμβάνουμε το χόμπι μας και μέσα από αυτό να γνωρίζουμε μέρη, ανθρώπους και να συλλέγουμε εμπειρίες.

ONE TRUE LOVE AND RUN STORY!
Σοφία και Γιάννη σας εύχομαι να είστε πάντα ευτυχισμένοι κι ερωτευμένοι και μαζί να πραγματοποιήσετε τα προσωπικά και δρομικά σας όνειρα! Καλό αγώνα και καλό τερματισμό στον Γιάννη που θα τρέξει τα 100 μίλια του ROUT 2016 και καλή δύναμη στην Σοφία που θα τον περιμένει με αγωνία να τερματίσει!
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, χάρηκα πολύ που σας γνώρισα!












Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016



Love and run stories.


 Papadopulos Mihali's love and run story!

 Η Love and run story του Μιχάλη Παπαδόπουλου είναι γεμάτη αγώνες που είτε τρέχει σε αυτούς ως δρομέας μεγάλων αποστάσεων, είτε τους "τρέχει" ως διοργανωτής! Αγαπάει πραγματικά το τρέξιμο κι έχει γίνει όλη του η ζωή! Είναι πιστός στους αγώνες μεγάλων αποστάσεων και η εμπειρία του σε αυτούς είναι πραγματικά μεγάλη, έχει πάρει μέρος σε δεκάδες αγώνες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι ο τεχνικός διευθυντής των αγώνων του Παρανεστίου κι έχει συνδέσει το όνομα του με αυτούς, αγαπάει τα βουνά του Παρανεστίου και δημιουργεί υπέροχους αγώνες σε αυτά. Είναι εκπαιδευτικός, περήφανος πατέρας δύο κοριτσιών και ζεί με την υπέροχη σύζυγο του στην Δράμα, αν και το πιθανότερο είναι να τον συναντήσετε σε κάποιο από τα όμορφα βουνά της!
Πρόσφατα τερμάτισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον αγώνα Tor des Geants σε 133 ώρες!

Τί σημαίνει για σένα το τρέξιμο; Πόσα χρόνια ασχολείσαι με αυτό;

Το τρέξιμο είναι μια αθλητική δραστηριότητα, ένας τρόπος εκτόνωσης, ένα φάρμακο για την σωματική και ψυχική υγεία. Η «δοσολογία» και ο τρόπος χρήσης καθορίζουν και το αποτέλεσμα. Τα ευεργετήματα ή τις υπερβολές που προκαλούν παρενέργειες. Με τη δραστηριότητα αυτή ασχολούμαι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Έχεις μία λατρεία στους "μεγάλους" αγώνες, θέλεις όλο και πιό πολλά χιλιόμετρα! Πώς ξεκίνησε αυτή η αγάπη;

Δε θα το έλεγα λατρεία. Προτίμηση ναι. Οι «μεγάλοι» αγώνες έρχονται σαν επακόλουθο των «μικρών αγώνων». Κανείς δεν ξεκινά ξαφνικά για να καλύψει μεγάλες αποστάσεις. Έτσι λοιπόν ολοκληρώνοντας μικρές αποστάσεις, έρχεται η πρόκληση για μεγαλύτερες. Έτσι ανακαλύπτεις με τον καιρό ότι δεν υπάρχουν όρια. Αυτά τα καθορίζουμε υποκειμενικά εμείς. Θυμάμαι τον πρώτο Olympus Marathon με τα 42 χιλιόμετρα, που τον θεωρούσαμε τότε άθλο και υπερβολικά μεγάλο κατόρθωμα, μετά τον Κένταυρο Πηλίου με τα 60 περίπου χιλιόμετρα, τα 100 χιλιόμετρα του VFUT στο Παρανέστι, τους αγώνες στο Mont Blanc, τα 160 χιλιόμετρα στα Πυρηναία και στην Ανδόρα και τα 330 χιλιόμετρα στις Άλπεις στην Ιταλία, που φαίνονται υπερβολικά. Όλα έχουν μια εξελικτική πορεία με όρια που κάθε φορά καθορίζουμε εμείς. Η αγάπη μου και η προτίμηση μου για τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων, ξεκίνησε πριν από μια περίπου δεκαετία. Συνδυάζοντας τον αθλητικό τουρισμό, την πολύ καλή φυσική κατάσταση, τα υπέροχα, μοναδικής ομορφιάς μέρη και φυσικά τοπία, την απόκτηση εμπειριών γύρω από οργανωτικά και όχι μόνο θέματα, την επαφή με το αθλητικό ¨γίγνεσθαι¨ του συγκεκριμένου αθλητικού είδους στο εξωτερικό, ξεκίνησα την ενασχόληση μου με τους αγώνες αυτούς.


 Οι προπονήσεις σου είναι πολύ απαιτητικές;
Πές μας για την προετοιμασία σου για τους αγώνες; Έχεις κάποια μυστικά να μοιραστείς μαζί μας;

Οι αγώνες μεγάλων αποστάσεων είναι από τη φύση τους απαιτητικοί και δύσκολοι. Πολλά χιλιόμετρα σε σκληρό πεδίο, με επίπονες ανηφόρες και βασανιστικές κατηφόρες, σε ενδεχόμενες ακραίες καιρικές συνθήκες, με πολύ ζέστη ή χιονόπτωση, με αέρα και κρύο ή καύσωνα. Θα πρέπει λοιπόν η προετοιμασία να είναι αντίστοιχη παρόμοιων συνθηκών. Ο κάθε αγώνας έχει τις ιδιαιτερότητες του και με βάση αυτές θα πρέπει να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας. Πρώτο μέλημα να έχουμε ένα υγιές σώμα, χωρίς προβλήματα τραυματισμών. Ύστερα να κτίσουμε μια άριστη φυσική κατάσταση, που σημαίνει πολλές και ποικίλες προπονήσεις. Από τρέξιμο στο γυμναστήριο και στο τερέν του στίβου, έως το τρέξιμο στο βουνό, ποδήλατο σε ορεινό και σε ασφάλτινο περιβάλλον, βάρη, πολύωρες διασχίσεις διαδρομών είτε μέρα είτε νύχτα είτε και τα δύο μαζί. Όλα αυτά, με όλες τις καιρικές συνθήκες αλλά και προσαρμοσμένα σε καταστάσεις αϋπνίας και εξάντλησης. Εδώ τίθεται το ερώτημα του μαζοχισμού! Όχι. Οι αγώνες μεγάλων αποστάσεων είναι μια στάση ζωής. Μια δοκιμασία απέναντι στις προκλήσεις της άνετης ζωής, της νοοτροπίας του καναπέ. Είναι μια καθημερινή μάχη απέναντι στις απολαύσεις, μια προετοιμασία του εαυτού μας να μάθει να αντέχει στις στερήσεις, στον πόνο, να έχει υπομονή και επιμονή στην επίτευξη των προσωπικών στόχων. Να μάθει να αγωνίζεται και να προσπαθεί για την επιτυχία όσων επιθυμεί. Είναι μια προσομοίωση στην πραγματική ζωή.
Μυστικά δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο η σκληρή προπόνηση, οι πολλές ώρες που πρέπει να αφιερώσεις από τον προσωπικό χρόνο και η προσήλωση στους στόχους που βάζεις. Ανταμοιβή η χαρά, η ικανοποίηση της επιτυχίας, η αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Μύθοι γύρω από το θέμα βέβαια υπάρχουν πολλοί!

Τί πρέπει να προσέχει κάποιος όταν τρέχει έναν αγώνα βουνού πολλών χιλιομέτρων; Ποιό θεωρείς ότι είναι το πιό δύσκολο ή επικίνδυνο σε αυτούς;

Τους αγώνες βουνού θα πρέπει να τους αντιμετωπίσεις με σοβαρότητα. Να έχεις οργάνωση και στρατηγική. Πέρα από την καλή υγεία και την άριστη φυσική κατάσταση θα πρέπει να συλλέξεις πληροφορίες για το τερέν και τις αποστάσεις από τον έναν σταθμό τροφοδοσίας στον επόμενο. Τις ανωφέρειες και τις κατωφέρειες. Τα υλικά που θα πρέπει να μεταφέρεις στο σακίδιο σου. Τη διατροφή σου. Τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν και τον ανάλογο εξοπλισμό που ενδείκνυται να έχεις μαζί σου. Τις στάσεις και το χρόνο ξεκούρασης. Να έχεις τη σωστή εκτίμηση για το επίπεδο προετοιμασίας σου.
Οι κίνδυνοι που μπορεί να συμβεί να αντιμετωπίσει κάποιος είναι πολλοί. Μια απλή μυϊκή θλάση, κάποιο κάταγμα, μια ηλίαση ή μια υποθερμία, μια κρίση υπογλυκαιμίας, η μια πτώση σε γκρεμό. Όλα αυτά χρειάζονται προσοχή και γνώση.


 Έχεις τρέξει πάρα πολλούς αγώνες σε όλο τον κόσμο, ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου σε Ελλάδα και εξωτερικό;

Οι αγώνες που έχω πάρει μέρος όλα αυτά τα χρόνια είναι πάρα πολλοί. Ο κάθε αγώνας, η κάθε διοργάνωση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Ως σημεία αναφοράς θα ξεχώριζα τον Olympus Marathon, τονTaygetos Challenge στη Μεσσηνιακή Μάνη, το Ursa Trail στο Μέτσοβο, τον Terra στο Ζαγόρι, τη διοργάνωση στο Mont Blanc με το μπουκέτο αγώνων, τη διοργάνωση Tor des Geants στη Ιταλία, όπως βέβαια και ο δικοί μας αγώνες στο Παρανέστι. Χωρίς να θέλω να αδικήσω κανέναν, υπάρχουν και άλλες φιλότιμες προσπάθειες με καλές διοργανώσεις ανά την Ελλάδα και τον κόσμο.


10 χρόνια αγώνες Παρανεστίου! Είσαι στην διοργάνωση πολλά χρόνια, πώς αισθάνεσαι; Ποιά είναι η πιό γλυκιά σου ανάμνηση και ποιά η πικρή αν υπάρχει, που θέλεις να ξεχάσεις;

Οι αγώνες στο Παρανέστι έχουν μια ιδιαίτερη προτίμηση και μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, λόγω της εμπλοκής μου σε αυτούς. Μαζί με την υπόλοιπη ομάδα της Ο.Ε δημιουργήσαμε την πρώτη διοργάνωση trail υπεραπόστασης στην Ελλάδα με τον αγώνα VFUT (Virgin Forest Ultra Trail), εμπλουτίσαμε τη διοργάνωση με νέους αγώνες, επισκεφθήκαμε πολλές διοργανώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για την απόκτηση εμπειριών αλλά και την προβολή της ίδιας της διοργάνωσης. Συμμετείχαμε σε πολλούς αγώνες με σκοπό την βελτίωση της δικής μας διοργάνωσης. Συντηρούμε κάθε χρόνο, τα εγκαταλελειμμένα μονοπάτια της Ροδόπης, διασώσαμε παλιά ετοιμόρροπα γεφύρια, προβάλλαμε το Παρανέστι αλλά και τη Δράμα, βάλλαμε ένα λιθαράκι στην τουριστική ανάπτυξη του νομού και της περιοχής. Αναπτύξαμε και διαδώσαμε την έννοια του εθελοντισμού και της προσφοράς, όπως επίσης και τη συνεργασία μεταξύ πολλών φορέων και συλλόγων. Αναγνωρίσαμε τη διοργάνωση στη διεθνή ομοσπονδία ορεινού τρεξίματος (ITRA) και αξιολογηθήκαμε με βαθμούς επίδοσης για τον κάθε αγώνα της διοργάνωσης. Καθιερώσαμε και είμαστε πρωτοπόροι στην Ελλάδα τους αγώνες Special VFT, για παιδιά και νέους με ιδιαίτερες νοητικές και κινητικές ικανότητες. Είμαστε περήφανοι που κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε και να λειτουργήσουμε μια τέτοια διοργάνωση τόσα χρόνια, όταν άλλες περιοχές με μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες αδυνατούν να το πετύχουν. Λόγω συμμετοχής μου σε πολλές διοργανώσεις, θα ήθελα να τονίσω ότι η διοργάνωση VFT δεν υπολείπεται άλλων διοργανώσεων στο εξωτερικό πέρα από αυτό της προβολής.
Οι γλυκές αναμνήσεις είναι πάρα πολλές στα χρόνια αυτά. Σίγουρα είναι η αίσθηση τηςικανοποίησης, όταν τόσα χρόνια επισκέπτονται το Παρανέστι και αναγνωρίζουν την προσπάθεια της διοργάνωσης αθλητές απ’ όλο τον κόσμο. Αθλητές από τη διπλανή Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Γερμανία, την Αγγλία, την Πολωνία και άλλες χώρες. Είναι η αγκαλιά και η χαρά των αθλητών στον τερματισμό όταν σου σφίγγουν το χέρι. Από τις δύσκολες στιγμές ήταν η απόφαση της Ο.Ε να αναβάλλει τον αγώνα VFUT και να ακυρώσει όλους τους υπόλοιπους αγώνες της διοργάνωσης το 2014. Μια απόφαση στην οποία είχα την πλήρη ευθύνη, που δυσαρέστησε αρκετούς, πλην όμως ήταν αναγκαία για την ασφάλεια αθλητών και εθελοντών και για την οποία δεν μετανιώνω.


Τί είναι πιό ωραίο να διοργανώνεις αγώνες ή να τρέχεις σε αυτούς;

Η κάθε μια δραστηριότητα έχει τα χαρακτηριστικά της. Η διοργάνωση αγώνων απαιτεί, γνώσεις από την πλευρά των διοργανωτών, ανοιχτά αυτιά για να ακούει τις γνώμες αθλητών και εθελοντών, μεθοδικότητα, πνεύμα συνεργασίας. Επίσης θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι είναι άλλο πράγμα να διοργανώσεις έναν αγώνα που διαρκεί κάποιες ώρες και τελείως διαφορετικό πράγμα η διοργάνωση πολλών αγώνων που διαρκούν κάποιες μέρες. Η διοργάνωση απαιτεί πολύμηνη προετοιμασία.
Η συμμετοχή σε αυτούς τους αγώνες είναι κάτι τελείως ξεχωριστό. Έχεις να κάνεις με την προετοιμασία σου και την προσπάθεια σου που διαρκεί συγκεκριμένες ώρες.


 Οι αγώνες κάθε μέρα αυξάνονται παγκοσμίως ποιά η θετική και ποιά η αρνητική συνέπεια αυτής της ραγδαίας αύξησης;

Ναι, ζούμε στις μέρες μας το φαινόμενο της γιγάντωσης των αγώνων βουνού. Πολλοί αγώνες , πολλές διοργανώσεις. Το θετικό κατά τη γνώμη μου είναι η αυξημένη συμμετοχή του κόσμου. Η προβολή και η τουριστική ανάπτυξη των περιοχών που φιλοξενούν τέτοιους αγώνες. Επίσης ο ανταγωνισμός μεταξύ των διοργανώσεων βελτιώνει τις ίδιες τις διοργανώσεις όπως και τις παροχές προς τους αθλητές.
Στα αρνητικά θα ήθελα να αναφέρω τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των διοργανωτών, τους πρόχειρα στημένους αγώνες με σκοπό το οικονομικό ίδιον όφελος. Μια άλλη παράμετρος είναι η έλλειψη και η αδυναμία ελέγχου doping στους αθλητές. Πολλοί είναι οι ψίθυροι αλλά και καταγεγραμμένα γεγονότα για χρήση απαγορευμένων ουσιών από την πλευρά των αθλητών.

Τί ονειρεύεσαι κι εύχεσαι να σου συμβεί ως δρομέας;

Βρίσκομαι σε μια ηλικία που δεν μου επιτρέπει μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Επίσης δεν θεωρώ ότι κάνω κάτι σπουδαίο. Αγωνιστικά έχω τερματίσει σε όλες τις διοργανώσεις που έχω λάβει μέρος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, εκτός του Δόλιχου με τον οποίο έχω μια προσωπική εκκρεμότητα και ελπίζω να είμαι σε κατάσταση να επανέλθω. Εύχομαι να έχω καλή υγεία για τα επόμενα χρόνια, η οποία να μου επιτρέπει να συμμετέχω στους αγώνες που θα επιλέξω.

 Ποιά η ευχή σου για τα γενέθλια των 10 χρόνων του VFT; Πώς φαντάζεσαι το μέλλον των αγώνων του Παρανεστίου;

Εύχομαι καλή επιτυχία και καλούς τερματισμούς σε όλους τους αθλητές. Οι αγώνες είναι μια γιορτή και εύχομαι πραγματικά στο πνεύμα αυτό, να τους γιορτάσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, αθλητές, εθελοντές και επισκέπτες, αφού πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι θα υπάρξουν και πολλές παράλληλες εκδηλώσεις με παιχνίδια για παιδιά και μουσική για μικρούς και μεγάλους.


Να περάσετε τέλεια όλοι στο Παρανέστι το τριήμερο των αγώνων στις 14-16/10/16.
 Εύχομαι Μιχάλη, πάντα να τρέχεις και να απολαμβάνεις την φύση που τόσο αγαπάς.
 Ευχαριστώ πολύ που μου εμπιστεύτηκες την love and run story σου.


Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

RUN RACES



Την Κυριακή 9.10.2016 ήταν μία υπέροχη ηλιόλουστη μέρα, ιδανική για το Super Sprint Battle!
Στην όμορφη παραλία Κατερίνης και στο καταπληκτικό ξενοδοχείο Mediterranean village πραγματοποιήθηκε ένα πολύ γρήγορο τρίαθλο!
Ο ΑΠΣ "ΤΡΙΑΣ" κι ο πρόεδρος του κ.Παπαδόπουλος διοργάνωσαν άψογα και χάρισαν στους 60 τριαθλητές έναν αγώνα με 200 μ. κολύμπι, 5 χλμ ποδηλασία και 2 χλμ τρέξιμο σκέτη απόλαυση! Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν και παιδικοί αγώνες για παιδιά δημοτικού και γυμνασίου με αγώνα τρεξίματος 1.000 μέτρων και ποδηλασία 2,5 χλμ.

Συγχαρητήρια στους αθλητές για τις άψογες επιδόσεις τους. Με άνεση και χαμόγελο τερμάτιζαν όλοι!
Η περιοχή πραγματικά είναι ιδανική για τρίαθλο για ότι αποστάσεις θέλεις, με τεράστια ακτογραμμή για κολύμπι και παραλιακό δρόμο για άνετο και ασφαλές τρέξιμο και ποδήλατο.
Το κέφι, η θετική ενέργεια και η χαρά της δημιουργίας των διοργανωτών, των εθελοντών και των αθλητών ήταν τα μυστικά για έναν άκρως επιτυχημένο αγώνα!
Η "αποκάλυψη" ήταν ο παρουσιαστής του αγώνα, Σκλιοπίδης Ευάγγελος, ο οποίος με χιούμορ, απίστευτη ενέργεια και μία γλυκιά "τρέλα" έκανε θεατές και αθλητές να χαμογελούν βοηθώντας την ροή της εκδήλωσης.

Χάρηκα πολύ που σας γνώρισα, ραντεβού στο almira man την άνοιξη του 2017!




























Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

run happy

tattoo your love to run!

Τρέχουμε με πάθος όλοι οι δρομείς! Το χόμπι μας γίνεται τατουάζ στο κορμί μας...Διακοσμούν πλέον οι περισσότεροι δρομείς τα σώματα τους με χρωματιστά και ασπρόμαυρα σχέδια δρομέων και με εκφράσεις που τους εμπνέουν! Άλλοι δεν θέλουν να ξεχάσουν αγώνες που πήραν μέρος και αισθάνονται υπερήφανοι που τους τερμάτισαν και το κάνουν τατουάζ πάνω τους. Οι περισσότεροι προτιμούν να διακοσμούν τα πόδια τους, άλλοι πάλι τα χέρια, ένα όμως θέλουν όλοι τους, να έχουν χαραγμένο πάνω τους για μια ζωή αυτό το υπέροχο που ζούν σήμερα!























Αυτά για σήμερα....επειδή ξέρω πολλούς από εσάς και έχω δεί τα υπέροχα τατουάζ σας, ζητώ να μου τα στείλετε σε μία φωτογραφία, για να τα προτείνουμε στους φίλους μας που θέλουν να κάνουν! Μπορείτε να τα στείλετε στην σελίδα μου στο facebook και στο instagram. Μου αρέσει πολύ η επικοινωνία που έχουμε αναπτύξει! Η παρέα μας έχει και love και run!