Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Love and run stories.




Την love and run story της Ξένιας Καζιμίροβα, έχω την τιμή να φιλοξενώ σήμερα στο blog μου. Είναι μία νέα γυναίκα, δρομέας, η οποία υπηρετεί ως υπαξιωματικός στην Ελληνική Αστυνομία, είναι απόφοιτος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Διεθνής Ιατρική - Διαχείριση Κρίσεων Υγείας", Ιατρικής Σχολής Εθνικου & Καποδιστριακού Παν/μίου Αθηνών, είναι Απόφοιτος Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ και στο άμεσο μέλλον ξεκινάει την ειδικότητα της γενικής Ιατρικής. Είναι η ευτυχισμένη σύζυγος του Παπαγεωργίου Στάθη και κάνει όνειρα για την οικογένεια τους! Έχει μία γεμάτη καθημερινότητα αλλά βρίσκει πάντα χρόνο για το αγαπημένο της τρέξιμο. Η Ξένια είναι μία μεγάλη αθλήτρια με εντυπωσιακές επιδόσεις! Με όσους δρομείς και να μίλησα για την Ξένια όλοι την σέβονται και την εκτιμούν ώς αθλήτρια και ώς άνθρωπο κι αυτό είναι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο! Αγαπάει το τρέξιμο μία ζωή και αυτή η αγάπη της δεν σβήνει, το τρέξιμο είναι η δεύτερη φύση της.





Κάποιες από τις επιδόσεις της


Οlympus marathon 2015 χρόνος 6. 02'. 47 2η θέση

Χειμωνιάτικος Ενιπεας 2014 χρόνος 2. 45'. 28 1η θέση

Ημι/νιος Οχυρού Νυμφαίας 2014 χρόνος 2.36'.43"1η θέση























Πώς γνώρισες κι αγάπησες το τρέξιμο;



Το τρέξιμο το ξεκίνησα τυχαία στην Α' Γυμνασίου, όταν χωρίς καμία προετοιμασία κέρδισα στους νομαρχιακούς σχολικούς αγώνες και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Γενικά όμως με τον αθλητισμό ασχολούμαι από πολύ μικρή, αρχικά με ενόργανη γυμναστική και μετά με συγχρονισμένη κολύμβηση. Όταν αντλείς ευχαρίστηση και ικανοποίηση απο αυτό που κάνεις, όταν βλέπεις ότι η δουλειά και οι κόποι σου αποδίδουν, αυτό σημαίνει ότι αγαπάς αυτό που κάνεις. Δεν μιλάω μόνο για τις επιδόσεις, αλλά για την ευεξία, την υγεία, την αντοχή, τη φυσική κατάσταση, την πειθαρχία και τη σωστή διατροφή πράγματα που αποκτάς μέσα από τον αθλητισμό. Οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου, ο προπονητής, ο πρόεδρος του συλλόγου, ο χορηγός και φυσικά οι συναθλητές/τριες μου συνέβαλλαν στο να αγαπήσω ακόμα περισσότερο το τρέξιμο. Το mountain running το αγαπούσα ανέκαθεν, καθώς πάντα στο προπόνητικό μου πρόγραμμα συμπεριλαμβανόταν τουλάχιστον μια προπόνηση την εβδομάδα στο βουνό. Ήταν μια ευχάριστη απόδραση από το γήπεδο. Το 2014 με την προτροπή του συναδέλφου μου και συναθλητή μου, Χάρη Λεζπουρίδη, καθώς και με την καθοδήγηση ενός από τους καλύτερους προπονητές στο ορεινό τρέξιμο, Δημήτρη Κασίμη ξεκίνησα τη συστηματική προετοιμασία για τους αγώνες βουνού. Την προσπάθειά μου αυτή τη στήριξαν και τη στηρίζουν οι kasimistraining, inov-8 Greece, Triathletesworld και Medicore, τους οποίους ευχαριστώ ιδιαίτερα.

Πώς είναι η καθημερινότητα σου με τις προπονήσεις;

Αυτή την περίοδο για να πω την αλήθεια δεν κάνω τόσο εντατικές προπονήσεις. Απλά σε διάφορες περιόδους της ζωής μας έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες και δίνουμε βάση σε άλλα πράγματα, γι'αυτό αυτή τη χρονιά έμεινα λίγο πίσω στις προπονήσεις. Ωστόσο, δε σταματώ ποτέ να τρέχω.


Ποιά διατροφή ακολουθείς; Μπορείς να μας πεις τα διατροφικά σου μυστικά πριν τον αγώνα;



Ακολουθώ μια ισορροπημένη διατροφή. Τρώω συνήθως από όλα αλλά με μέτρο. Την περίοδο πριν από αγώνες προσέχω λίγο περισσότερο. Δυο με τρείς ημέρες πριν απο αγώνα, συνήθως τρώω ζυμαρικά, ρύζι ή πατάτα με λίγο κοτόπουλο (υδατάνθρακες με πρωτεΐνη). Αποφεύγω τις σάλτσες, τα γαλακτοκομικά, τα λαχανικά και τα φρούτα, γιατί μπορεί να προκαλέσουν εντερικές διαταραχές στον αγώνα. Πίνω αρκετό νερό και ηλεκτρολυτες. Την ημέρα του αγώνα οπωσδήποτε πίνω έναν καφέ, όπως συνηθίζω να κάνω στην καθημερινότητα μου, και παίρνω ένα ελαφρύ πρωινό ίσα ίσα να μην πεινάω.



Πού σου αρέσει να τρέχεις περισσότερο βουνό ή δρόμος, άσφαλτος ή χώμα; Το αγαπημένο σου μέρος για προπόνηση;



Περισσότερο μου αρέσει να τρέχω στο βουνό, κυρίως σε χωμάτινους δρόμους και μονοπάτια. Όχι πως δεν υπάρχουν φανταστικοί αγώνες δρόμου, που σου δίνουν τη δυνατότητα μέσα από τον αγώνα να δεις τις ομορφιές μιας πόλης κι έχω συμμετάσχει σε αρκετούς από αυτούς. Αλλά η μαγεία της φύσης είναι το κάτι άλλο και δεν συγκρίνεται με τίποτα. Απλά οι εναλλαγές του τοπίου και του τερέν σε κάνουν να ξεχνάς την κούραση. Το τρέξιμο στο βουνό το παρομοιάζω με πάζλ, γιατί σε κάθε βήμα ψάχνεις το σωστό "κομμάτι", τη σωστή θέση που πρέπει να πατήσεις.
Στην Ξάνθη που μένω, το αγαπημένο μου μέρος για προπόνηση είναι η "θηλιά", έτσι ονομάζεται μια χωμάτινη κυκλική διαδρομή ανάμεσα σε πεύκα, η οποία ξεκινά από το μοναστήρι της Παναγίας Καλάμους. Υπάρχουν και πολλά μονοπάτια στην γύρω περιοχή. Επίσης, το μονοπάτι στο "Αυγό" που ξεκινά από την Εκκλησιαστική Σχολή Ξάνθης, είναι μια απαιτητική διαδρομή - μια μικρογραφία του Ολύμπου όπως την χαρακτηρίζουν πολλοί - αλλά η θέα που αντικρίζεις στην κορυφή του βουνού σε ανταμείβει στο έπακρο.
Έχεις κάνει φιλίες μέσα από το τρέξιμο;

Φυσικά και έχω κάνει φιλίες μέσω του τρεξίματος, ίσως και οι περισσότερες είναι μέσα από τον αθλητισμό. Μέσα από το τρέξιμο δένεσαι με τους συναθλητές σου, γιατί υπάρχει ένα κοινό ενδιαφέρον, μια κοινή προσπάθεια, ένας κοινός στόχος - να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να γίνεις καλύτερος. Αντλείς δύναμη και κουράγιο από το συναθλητή σου και μπορείς να μοιραστείς τις εμπειρίες σου και τους προβληματισμούς σου.





Σε ποιούς αγώνες θα πάρεις μέρος φέτος;


Δεν έχω προγραμματίσει κάποιους αγώνες για φέτος. Πολύ πιθανόν να τρέξω στον Ορειβατικό Μαραθώνιο του Ολύμπου.
Ποιός αγώνας του εξωτερικού σε ενδιαφέρει και θα ήθελες να πάρεις μέρος σε αυτόν;

Για εξωτερικό δεν έχω σκεφτεί ακόμα, αλλά κάποια στιγμή ίσως το δω πιο σοβαρά. Θα είναι μεγάλη εμπειρία αν καταφέρω να τρέξω σε έναν διεθνή αγώνα και ιδιαίτερα στο Mont Blanc. Προς το παρόν ας στηρίξουμε τους δικούς μας αγώνες, έχουμε τόσο καλά οργανωμένους αγώνες και τόσες υπέροχες διαδρομές, που προσωπικά δεν τις έχω τρέξει όλες ακόμα.




Haidou trail party. Πές μας για τον αγώνα που έχεις κερδίσει δύο φορές;


Το “Haidou Party Trail” είναι μια πραγματική γιορτή για τους αθλητές ορεινού τρεξίματος. Ο ενθουσιασμός σε κατακλυζει από την πρώτη στιγμή που φτάνεις στην “όαση” του Δασικού χωριού του Ερύμανθου μέσα στο κατακαλόκαιρο και σε υποδέχονται θερμά οι διοργανωτές και οι άνθρωποι του Δασικού χωριού. Ο αγώνας αυτός είναι ο ιδανικότερος για όσους ξεκίνησαν πρόσφατα την προετοιμασία τους αλλά και μια καλή ευκαιρία χαλάρωσης για όσους έτρεξαν μεγάλους αγώνες τη φετινή σεζόν. Η διαδρομή είναι μαγευτική μέσα στο καταπράσινο δάσος της Χαϊντούς. Το δασικό μονοπάτι σε κάποια σημεία εναλλάσσεται με χωματόδρομο. Η σηματοδότηση είναι άψογη, οι σταθμοί αρκετοί κατά μήκος της διαδρομής και η τροφοδοσία επαρκής για τις ανάγκες του αγώνα. Από όσο θυμάμαι, η διαδρομή δεν έχει ιδιαίτερες δυσκολίες, παρά μόνο μια παρατεταμένη ανυφόρα προς το τέλος του αγώνα που έχεις μαζέψει όλη την κούραση, αλλά στην κορυφή της η υπέροχη θέα με τα καταπράσινα βουνά που αντικρίζεις σε αποζημιώνει και σε κάνει να ξεχάσεις τα τόσα χιλιόμετρα που διένυσες. Αξίζει να σταθείς για μερικά δευτερόλεπτα για να απολαύσεις τη μαγεία της φύσης. Αλλά η γιορτή δεν σταματά στη γραμμή του τερματισμού, αντιθέτως το party μόλις ξεκινά.Δεν θα αποκαλύψω τη συνέχεια, γιατί ο κάθε λάτρης της φύσης και του ορεινου τρεξίματος πρέπει να ζήσει αυτήν την εμπειρία. Δυστυχώς φέτος δεν θα λάβω μέρος σε αυτόν τον αγώνα, αλλά να είμαστε καλά του χρόνου... Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους αθλητές και τους διοργανωτές!!!


Πώς φαντάζεσαι την Ξένια σε 10 χρόνια;


Μακάρι όλοι να έχουμε την υγεία μας, μακριά από τραυματισμούς, για να τρέχουμε και μετά από 10, 20 και 30 χρόνια. Σε 10 χρόνια εύχομαι να "τρέχω" πίσω απ' τα παιδιά μου....
Συγχαρητήρια Στέλλα που μέσα από το blog σου αναδεικνύεις το τρέξιμο ως μια μορφή άθλησης ανοιχτή προς όλους. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι αθλητής για να αρχίσει το τρέξιμο. Ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει σταδιακά και η βελτίωση σιγά-σιγά θα έρθει.
Εγώ σε ευχαριστώ Ξένια για την όμορφη συνέντευξη και σου εύχομαι να συνεχίσεις να αγαπάς το τρέξιμο! Όλα τα όνειρα σου προσωπικά και δρομικά να πραγματοποιηθούν! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου