Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Run races

















O 1ος Θεαγένιος Δρόμος Θάσου 100 χλμ και 50 χλμ πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Μαρτίου στο όμορφο νησί! Συγχαρητήρια στους διοργανωτές, την Περιβαλλοντική Κίνηση Θάσου και την οργανωτική επιτροπή MTB THASOS για τον επιτυχημένο πρώτο τους αγώνα. Εξήντα δρομείς κυρίως από την Β. Ελλάδα συμμετείχαν και απόλαυσαν την διαδρομή, η οποία είναι περιμετρικά του νησιού μέσω της εθνικής οδού.




Οι αγώνες έχουν σκοπό μέσα από την σωματική και πνευματική δοκιμασία των συμμετεχόντων, να τιμήσουν τον αρχαίο αθλητή και δις Ολυμπιονίκη Θεαγένη τον Θάσιο. Ο νεαρός Θάσιος στέφθηκε ολυμπιονίκης το 480 π.Χ. (75η Ολυμπιάδα) στην πυγμαχία (πυγμή) και το 476 π.Χ. (76η Ολυμπιάδα) στο παγκράτιο. Νίκησε επίσης τρεις φορές στα Πύθια, εννέα στα Νέμεα και δέκα στα Ίσθμια, άλλοτε στην πυγμαχία και άλλοτε στο παγκράτιο. Εκτός όμως από τα αθλήματα δύναμης ο Θεαγένης κέρδισε τουλάχιστον μια φορά και τον Δόλιχο αγώνα δρόμου 3,600 μέτρων, προς τιμή του Αχιλλέα. Συνολικά φέρεται να έχει γύρω στις 1400 νίκες.














Διακρίθηκαν οι παρακάτω:

ΑΓΩΝΑΣ  50 ΧΛΜ.

ΑΝΤΡΕΣ
1. 03:36:55  BO DUDEK
2. 03:38:40  ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ
3. 03:57:40  ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΥΡΓΕΛΗΣ

 ΓΥΝΑΙΚΕΣ
1. 5.02.40 ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΙΤΣΙΟΥ
2. 7.17.30 CLEMENTINE BOLE

ΑΓΩΝΑΣ 100ΧΛΜ.

ΑΝΤΡΕΣ
1. 09.18.45 ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
2. 09.26.20 ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
3. 09.45.35 ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ - ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΓΥΝΑΙΚΕΣ
1. 12.20.30 ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΣΕΝΗ
2. 14.10.19 DUNYA ELIAS

Συγχαρητήρια ειδικά στους δύο Δραμινούς αθλητές για τις επιδόσεις και τον τερματισμό τους, τον Σταυριανίδη Χρήστο και τον Τσακαλίδη Περικλή.

Ευχαριστώ την Μαμανίδου Γεωργία για το φωτορεπορτάζ της.


Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Run for cinema vol.1




Η έμπνευση για να γίνουμε δρομείς έχει έρθει είτε από κάποιον φίλο ή σύντροφο που θαυμάζουμε και αγαπάμε, είτε από έναν αθλητή ή διάσημο που εκτιμάμε και σεβόμαστε. Ο κινηματογράφος έχει εμπνευστεί από το τρέξιμο πολλές φορές  και το έχει ως κύριο θέμα σε ταινίες και ντοκιμαντέρ. Είναι πολύ ωραία ιδέα να χαλαρώσουμε το βράδυ παρακολουθώντας μία ταινία με το αγαπημένο μας θέμα το τρέξιμο και να εμπνευστούμε από τους ήρωες και τις ιστορίες τους!

"Τρέξτε" για ποπκορν!



On the Edge. Μία ταινία από δρομείς για δρομείς! Ο σκηνοθέτης, ένας από τους παραγωγούς και πολλοί ηθοποιοί της ταινίας είναι δρομείς στην ζωή τους. Η ταινία παρουσιάζει την πνευματική πλευρά του τρεξίματος και την μαγεία της κατάκτησης των στόχων!


Chariots of fire. Η ταινία έχει ντυθεί με την υπέροχη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου! Βασίζεται σε αληθινή ιστορία δύο  Βρετανών ερασιτεχνών δρομέων. Έχει βραβευτεί με όσκαρ καλύτερης ταινίας, κοστουμιών, σεναρίου και μουσικής για το χαρακτηριστικό και πασίγνωστο θέμα του Βαγγέλη Παπαθανασίου.



The Jericho Mile. Μία ταινία που έχει βραβευτεί με EMMY. Η ταινία έχει κεντρικό ήρωα έναν φυλακισμένο δρομέα που τρέχει για την ζωή του και την ελευθερία! Πραγματεύεται θέματα όπως τον ρατσισμό, τη φιλία, την αυτοθυσία! 

Καλή διασκέδαση!!!!


Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

RUN  RACES



Το  love and run blog ήταν την Κυριακή 20 Μαρτίου στο 4ο Kavala trail run! Αυτή την φορά το φωτορεπορτάζ του άρθρου είναι της καλής μου φίλης  Μαρίας Ελβίρας Καμίδου και την ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες φωτογραφίες της. Μία ηλιόλουστη μέρα συγκεντρώθηκαν πάνω από 300  δρομείς κυρίως από την Β. Ελλάδα και πήραν μέρος στον 13 χλμ. αγώνα. Συγχαρητήρια σε όλους τους δρομείς για την προσπάθεια τους. 
Συγχαρητήρια στον Σ.Χ.Ο. Καβάλας και στους εθελοντές για την επιτυχημένη διοργάνωση.



Η διαδρομή είναι μέτριας δυσκολίας και οι έμπειροι δρομείς λένε ότι πρόκειται για έναν τεχνικό αγώνα ορεινού τρεξίματος. Η σηματοδότηση του αγώνα ήταν επαρκής, οι εθελοντές και οι διασώστες ήταν σε πολλά σημεία και βοηθούσαν τους δρομείς με διάθεση!
 Η διαδρομή έχει θετική υψομετρική 600 μέτρα. Το έδαφος είναι κυρίως χωμάτινα μονοπάτια με πολλά βραχώδη -ιδιαίτερα τεχνικά- κομμάτια, ενώ ένα μικρό μέρος του αγώνα περνάει από δρόμο. 
Το σημείο εκκίνησης και τερματισμού είναι στην περιοχή Κόντη. Εκεί οι διοργανωτές μας προσέφεραν τρόφιμα, φρούτα και νερό. Η θέα της Καβάλας σε πολλά σημεία του αγώνα είναι μαγευτική! 

Πρώτος τερμάτισε για ακόμη μια φορά ο εκπληκτικός Δραμινός δρομέας Τζεφαλής Δημήτριος με χρόνο 1.04! Ο Δημήτρης κατακτά αγώνες δρόμου και βουνού, οι δρομικές του επιτυχίες αυξάνονται συνεχώς. Μπράβο Δημήτρη!




Πρώτη γυναίκα με χρόνο 1.28 τερμάτισε η Καρυάτη Θεοδώρα. Είναι μόλις 18 χρονών, κολυμβήτρια και ασχολείται ερασιτεχνικά με το τρέξιμο και το ποδήλατο τον τελευταίο χρόνο!
Συγκίνησε τον κόσμο ο τερματισμός της Θεοδώρας γιατί τερμάτισε μαζί με τον αγαπημένο αδερφό της, Ιωακείμ. Μπράβο Θεοδώρα!






Oι τρείς πρώτοι άντρες είναι:  Τζεφαλής Δημήτριος - 1.04.23
                                                    Στημονιάρης Αθανάσιος - 1.11.03
                                                    Βογιατζής Δημήτριος - 1.13.10




Οι τρείς πρώτες γυναίκες είναι: Καρυάτη Θεοδώρα  - 1.28.52
                                                       Μαμανίδου Γεωργία - 1.29.35
                                                       Μούκα Παρασκευή - 1.33.07



Ο σύλλογος Δρομέων Υγείας Δράμας ήταν πάλι παρών στον αγώνα με πολλές συμμετοχές των μελών του και τις πολύ καλές επιδόσεις τους! Συγχαρητήρια σε όλους και ειδικά στα δύο  μέλη του συλλόγου μας που διακρίθηκαν, στον Τζεφαλή Δημήτρη και την Μαμανίδου Γεωργία! 
Μπράβο παιδιά για τον αγώνα σας!


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ Kavala trail run!











































                            Love and run races!!!!

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Love and run stories.




Τον "IRON MAN" Νίκο Σιδερίδη θα γνωρίσουμε σήμερα μέσα από την love and run ιστορία του.
Είναι ένας υπεραθλητής υπερμαραθωνίων, ένας από τους πιο σημαντικούς δρομείς της γενιάς του.
Είναι σύζυγος και πατέρας, εργάζεται στο Λιμενικό Σώμα στην Θάσο και στον ελεύθερο χρόνο του τρέχει δρόμους, βουνά και παραλίες. Πιστεύω ότι είναι ένας δρομέας που θα μείνει στην δρομική ιστορία για τις επιδόσεις και το ήθος του. Η λατρεία του για το τρέξιμο φαίνεται στην ακόρεστη δίψα του για χιλιόμετρα!


Κλασικός  Μαραθώνιος Αθηνών
χρόνος 2.45

Olympus Marathon
χρόνος 5.20

 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 100 χλμ.
Ψάθα Αττικής
χρόνος 7.32













Ξεκινάω λέγοντας ότι είσαι ένας υπεραθλητής, όταν ήσουν μικρός ήσουν αθλητής; Πώς επέλεξες το τρέξιμο ως χόμπυ; Άσφαλτο ή βουνό τί σου αρέσει να τρέχεις περισσότερο;


Καταρχήν θέλω να σ' ευχαριστήσω  που μου δίνεις το δικαίωμα να μεταφέρω τις σκέψεις μου μέσω του blog σου Love and Run.
Αθλητισμό ξεκίνησα από τα 6 μου χρόνια στο σχολείο και η βασική αιτία για αυτό ήταν η εργασία της μητέρας μου στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης. Κάθε πρωί με έπαιρνε μαζί της όταν πήγαινε στην δουλειά μέχρι να πάω στο σχολείο, όπως επίσης και μετά το σχολείο μέχρι να σχολάσει εκείνη.Στο διάστημα αυτό εγω έβλεπα αθλήτες να παιζουν μπάσκετ, βόλευ, να κάνουν βάρη και ενόργανη γυμναστική. Άρα τα ερεθίσματα που έπαιρνα ήταν πάρα πολλά! Σαν υπερκινητικό παιδί που ήμουν προσπαθούσα να κάνω ό,τι έβλεπα να κάνουν οι αθλητές! Τό πρώτο άθλημα που έκανα σε σύλλογο ήταν ο στίβος στο δημοτκό στάδιο της Καβάλας. Από εκεί και μετά δοκίμασα αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, βόλλευ,κολύμπι, πόλο, πινγκ πονγκ και μπάσκετ με το οποίο ασχολήθηκα πιο σοβαρά μέχρι τα 17 μου χρόνια σε αρκετά υψηλό επίπεδο!
Στα 17 μου έκανα τον πρώτο μου αγώνα βουνού, τον μαραθώνιο του Ολύμπου με ελάχιστη προετοιμασία και από τότε αυτή η εμπειρία με άλλαξε! Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδία μου τον άνθρωπο που με μύησε σε αυτόν τον χώρο, τον Κώστα Ανδρονικίδη, γιατί κατάλαβα ότι να συμμετέχω σε τέτοιους αγώνες είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να κάνω για να καταναλώσω την παραπανίσια ενέργεια που με διακατέχει σαν άνθρωπο! Δεν με ενδιαφέρει το τερέν που θα τρέξω αλλά απλά να βγω από το σπίτι και να κάνω αυτό που αγαπάω και με απελευθερώνει, αν θα είχα να διαλέξω για μια φορά τελευταία φορά που θα τρέξω θα επέλεγα το βουνό γιατί εκεί νιώθω σαν το σπίτι μου!





 Έχεις κατακτήσει πολλές και σημαντικές διακρίσεις σε αγώνες πώς σε κάνουν να νιώθεις; Ποιά είναι η στιγμή σε αγώνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ και ποιά δεν θέλεις να θυμάσαι;

Η διάκριση δεν με ενδιαφέρει καθόλου γιατί ο λόγος που τρέχω δεν είναι για να κερδίσω αλλά για να φτάσω τον εαυτό μου στα όρια. Η προσπάθεια είναι αυτή που έχει αξία και πιστεύω ότι όταν κάποιος προσπαθεί πραγματικά θα νιώσει μετά τον αγώνα την χαρά της επιτυχίας ανεξαρτήτως την κατάταξη του γιατί θα έχει καταφέρει να φτάσει τον εαυτό στα όρια και εκεί είναι που ανακαλύπτεις νέες πτυχές του εαυτού σου οι οποίες θα σε κάνουν καλύτερο αθλητή αλλά πάνω από όλα άνθρωπο! Δεν υπάρχει στιγμή η οποία να θέλω να ξεχάσω μέσα σε αγώνα γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν άσχημες στιγμές όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, άλλωστε αν ήταν όλα να πήγαιναν καλά σε αγώνες δεν θα είχε αξία η προσπάθεια μας! Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η στιγμή που στον αγώνα του ROUT το 2010 κάπου στο 120 χιλιόμετρο συνάντησα στον δρόμο μου μια αρκούδα, όπως επίσης, αυτό που χαίρομαι πάνω από όλα είναι το χαμόγελο των ανθρώπων που είναι πάντα δίπλα μου σε κάθε δύσκολη η εύκολη στιγμή και την αγάπη του κόσμου που με γεμίζει ενέργεια για να σπρώξω τον εαυτό ένα σκαλί παραπάνω στον επόμενο στόχο μου.




 Iron team πές μας για την ομάδα σου, πώς δημιουργήθηκε και τί σχέδια έχετε;

Μαζί με τον προπονητή και φίλο μου Ιωάννη Τζανετάκη νιώσαμε την ανάγκη να μεταφέρουμε την γνώση,την εμπειρία και την αγάπη μας για τον αθλητισμό, και για την δια βίου άσκηση μέσα από τα αγωνίσματα αντοχής. Αυτή η ανάγκη πήρε σάρκα και οστά μέσα σε αυτήν την ομάδα. Το πνεύμα που διακατέχει την ομάδα είναι η συνεχής ανακάλυψη του ίδιου μας του εαυτού, μέσα από την υπέρβαση των προσωπικών ορίων που ο καθένας θέτει για τον εαυτό του. Την ίδια στιγμή ερχόμενοι σε επαφή με τον άνεμο, το νερό, τις μυρωδιές της φύσης, συνειδητοποιούμε ότι ανήκουμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από μας, το οποίο μας ξεπερνά σε κάθε επίπεδο. Η προσπάθεια μας κάνει να αναγνωρίζουμε τις δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας , ενώ ταυτόχρονα μας διδάσκει και την ταπείνωση όταν η φθαρτή φύση μας καταρρέει πέρα από τα όριά της. Ανάμεσά μας δεν υπάρχει πρώτος και τελευταίος σε σχέση με τις επιδόσεις, γιατί πολύ απλά όλοι είμαστε το ίδιο και κάτι έχουμε να μάθουμε από τον διπλανό μας. Η IronTeam απλά είναι η ομάδα της αγάπης για αυτό που κάνουμε και τον συναθλητη μας!



 Είσαι εργαζόμενος, παντρεμένος, πατέρας κι όχι απλά αθλητής αλλά πρωταθλητής μεγάλων αποστάσεων. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά; Πώς είναι η καθημερινότητα σου;

Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την ετικέτα του πρωταθλητή αλλά αυτό που νιώθω είναι, ότι δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένας απλός ασκούμενος. Εργάζομαι στο Λιμενικό Σώμα και υπηρετώ στην Θάσο αλλά ζω στην Καβάλα. Αυτό μου κοστίζει 4 ώρες από τον καθημερινό μου χρόνο. Είμαι όπως είπατε πατέρας και βασικά σύζυγος ενός υπέροχου ανθρώπου, ο οποίος με καταλαβαίνει στο έπακρο και μου δίνει τον χρόνο και τον χώρο που χρειάζομαι για να προπονούμαι σωστά . Το μυστικό όμως κρύβεται στην ηρεμία και στην αγάπη που μου προσφέρει όταν βρίσκομαι στο σπίτι μας! Η καθημερινότητα μου είναι πολύ έντονη, γιατί από την ώρα που θα ξυπνήσω , μέχρι να ξανακοιμηθώ, έχω κάτι να κάνω και είμαι συνέχεια στην <<μπρίζα>>.




 Η οικογένεια σου και οι φίλοι σου είναι πάντα δίπλα σου τί σου λένε για το χόμπυ σου; Θα ήθελες να τους πείς κάτι μέσα από το blog;


Οι φίλοι μας είναι τα αδέλφια που επιλέγουμε μόνοι μας! Δεν νομίζω ότι έχει αξία να τους αναφέρω ονομαστικά γιατί πρώτα από όλα είναι πολλοί και βασικά θέλω να τους ευχαριστώ μέσα από πράξεις και όχι λόγια! Είναι πάντα δίπλα μου σε όλες τις αθλητικές, αλλά και ιδιαίτερα τις προσωπικές μου στιγμές και δεν χρειάζεται να μου πουν κάτι για αυτό που κάνω, διότι μου το δείχνουν με την συμπαράσταση τους σε ότι και αν κάνω.




Ποιό είναι το πιο σημαντικό κατά την άποψη σου για το τρέξιμο που πρέπει να γνωρίζουν οι δρομείς και ποιά η συμβουλή σου σε αυτούς;

Το σημαντικότερο που πρέπει να γνωρίζουν οι δρομείς, είναι ότι σημασία έχει η διάρκεια σε αυτό που κάνουμε και όχι η επίδοση. Θεωρώ πως η θεμελιακή προσέγγιση από τον αρχάριο ως τον πολύ προχωρημένο αθλητή είναι κοινή , αλλά στον δεύτερο υπεισέρχονται λεπτοί χειρισμοί, καθώς αυτός κινείται στα όρια των δυνατοτήτων του ανθρώπινου οργανισμού.
Δεν υπάρχουν μυστικά, ούτε μαγικό ραβδάκι για να πετύχει κάποιους τους στόχους του, αρκεί αυτοί να είναι εφικτοί, να υπάρχει σωστή καθοδήγηση από έναν προπονητή ή κάποιον που έχει μακρά και βαθειά εμπειρία στον χώρο για να μπορεί να βοηθήσει. Επίσης, πρωταρχικό ρόλο παίζει κάποιος να έχει κάνει εργομετρικό τεστ για να δουλεύει σωστά! Χωρίς αυτό, το καλύτερο πρόγραμμα του κόσμου, από τον διασημότερο προπονητή του κόσμου είναι κενό γράμμα.Σε αντίθετη περίπτωση βασιζόμαστε για τις ζώνες και τους ρυθμούς σε συμπεράσματα από στατιστικές μελέτες και εμπειρικά δεδομένα με πολύ μεγάλη απόκλιση και καταλήγουμε να χρησιμοποιούμε την μαντική τέχνη αντί της προπονητικής!!! Οι στόχοι που τίθενται πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και αυτό δεν εξαρτάται απο το τι θέλουμε να κάνουμε, αλλά απο ότι μας επιτρέπει το σώμα μας και ο χρόνος που έχουμε στην διάθεσή μας! Δεν είναι σωστό κάποιος που μόλις ξεκίνησε να κάνει μαραθώνιο και πόσο μάλλον μαραθώνια απόσταση βουνού (την προσπάθεια στο βουνό την μετράμε με χρόνο και όχι με την απόσταση γιατί στο βουνό για την ίδια απόσταση με την άσφαλτο χρειαζόμαστε σχεδόν τον διπλάσιο χρόνο λόγω του τερέν και της υψομετρικής διαφοράς) Μικρά βήματα λοιπόν υπομονή επιμονή και πάνω από όλα αγάπη για αυτό που κάνουν.




Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια πολλοί αθλητές να έχουν αποκλειστική συνεργασία με εταιρείες. Θεωρείς ότι υπάρχει μέλλον για επαγγελματίες δρομείς στην Ελλάδα; Θα το πρότεινες σε έναν νέο αθλητή;


Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει υλικοτεχνική υποστήριξη στον δρομέα, ειδικά στην εποχή που ζούμε, γιατί πέρα από το οικονομικό ζήτημα υπάρχει και η ψυχολογική ενθάρρυνση. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για την συνεργασία μου με τον Κωνσταντίνο Γεωργιάδη αν και είχα προτάσεις από εταιρίες του χώρου μια και η συνεργασία μας βασίζεται στην φιλία μας και αυτό με απογειώνει ψυχολογικά. Παρ όλα αυτά θεωρώ ότι απέχουμε ακόμη πολύ από το να χαρακτηριστεί κάποιος Έλληνας δρομέας ¨ επαγγελματίας ¨και δεν εκτιμώ ότι στο ορατό μέλλον θα βιοπορίζεται κάποιος από τους δρόμους και τα αθλήματα αντοχής γενικότερα.



 Ποιοί αγώνες είναι οι επόμενοι στόχοι σου και ποιά είναι η προετοιμασία σου προπονητικά και διατροφικά;


Φέτος έχω 2 αγώνες στόχους και είναι ο 24ωρος αγώνας του Φεστιβάλ Υπεραποστάσεων που θα γίνει στις 18 Μαρτίου στο Ελληνικό και το Σπάρταθλον. Επίσης θα συμμετέχω αν όλα πάνε καλά και σε αγώνες βουνού, όπως στον αγώνα του Παγγαίου, του Μετσόβου και στο αγαπημένο μου WaveRun για να τρέξω παρέα με φίλους και να γευτώ την μαγεία της φύσης!
Η προπόνηση και η διατροφή μου είναι υπόθεση του προπονητή μου Ιωάννη Τζανετάκη στον οποίο έχω τυφλή εμπιστοσύνη επειδή είναι γνώστης και το βασικότερο αγαπά πολύ αυτό που κάνει! Η σχέση μας ειναι φιλική και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί υπάρχει καθημερινή ανατροφοδότηση πληροφοριών!
Το προπονητικό μου πλάνο αποτελείται από τους εξής τύπους προπόνησης. Το χαλάρωμα,την γενική αντοχή, το τέμπο, το κατώφλι, την προπόνηση της Vo2max ή προπόνηση μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου και το μεγάλο συνεχόμενο τρέξιμο άλλοτε σε ρυθμό ήρεμο και άλλοτε σε ρυθμό αγώνα! Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί θεωρώ ότι η κάθε προπονητική μονάδα έχει την δική της αξία και γίνεται για να βελτιώσει έναν συγκεκριμένο μηχανισμό του οργανισμού μας! Δεν κάνω κάθε Τρίτη ή Παρασκευή προπόνηση Vo2max ή τέμπο, γιατί η κάθε προπόνηση θέλει συγκεκριμένο και διαφορετικό χρόνο αποκατάστασης και δεν είναι δυνατόν το πρόγραμμα να έχει κάθε εβδομάδα την ίδια δομή! Σημαντικότερη προπόνηση είναι αυτή της γενικής αντοχής όπου γίνονται και οι βασικότερες προσαρμογές στον οργανισμό μας και η οποία μπορεί να έχει διάρκεια από μία μέχρι ¨όσες ώρες μπορούμε να τρέξουμε¨ !
Η προπόνηση μου περιλαμβάνει όλες τις παραπάνω προπονητικές μονάδες που ανέφερα σε σταδιακά αυξανόμενο όγκο και περιοδικές εβδομάδες μειωμένου προπονητικού όγκου για απορρόφηση των προπονητικών φορτίων από τον οργανισμό,όπως επίσης μυική ενδυνάμωση με βάρη,πλειομέτρικες ασκήσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης κορμού! Ο εβδομαδιαίος όγκος προπόνησης μου κυμαίνεται από 130 μέχρι 200 χιλιόμετρα ανάλογα τον αγώνα και την περίοδο. Μέσα στην προετοιμασία μου     ( αγώνες πάνω από 200 χλμ και 100 μιλίων βουνού) χρησιμοποιώ στρατηγικά τοποθετημένα ¨Back to Back¨long runs και bonk runs.




 Πώς είναι να τρέχεις για 24 ώρες; Πές μας για το φεστιβάλ υπεραποστάσεων στο οποίο θα ξαναπάρεις μέρος;

Είναι μεγάλη εμπειρία και μεγάλη πρόκληση, γιατί σε έναν τέτοιο αγώνα δεν μετράει μόνο η προπόνηση, αλλά κυρίως το πόσο καλά γνωρίζεις το σώμα σου όπως επίσης το πόσο θέλεις να ολοκληρώσεις τον αγώνα. Ο συγκεκριμένος αγώνας γίνεται σε μια κυκλική διαδρομή μήκους ενός χιλιομέτρου και ο στόχος είναι να κάνεις όσα πιο πολλά χιλιόμετρα μπορείς σε 24 ώρες. Σε τέτοιου είδους αγώνες παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η εξωτερική υποστήριξη που θα έχεις, η οποία εκτός από την ψυχολογική βοήθεια που σου παρέχει σε βοηθάει και στην τροφοδοσία πάρα πολύ. Άρα όπως καταλαβαίνετε ο αγώνας δεν είναι ατομικός αλλά ομαδικός.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των υπεραποστάσεων πάνω από 100 μίλια είναι η ταπεινότητα των νικητών όπως και όλων των συμμετεχόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο μεγαλώνει η απόσταση , μικραίνει ο εγωισμός και η ματαιοδοξία.





 Τί ονειρεύεσαι για το μέλλον σου ως δρομέας; Ποιός είναι ο αγώνας των ονείρων σου;

Αυτό που ονειρεύομαι είναι να έχω σωματική και ψυχική υγεία για να κάνω αυτό που αγαπάω πάρα πολύ! Ένας αγώνας όνειρο που θα ήθελα να συμμετέχω είναι αυτός του Western States 100 miles στην Αμερική. Tο μεγαλύτερο όνειρο μου, που πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί κάποτε είναι να τρέξω από την πόλη μου μέχρι την Ακρόπολη για φιλανθρωπικό σκοπό!!!



Νίκο το love and run story σου είμαι σίγουρη ότι θα παρακινήσει πολύ κόσμο να τρέξει! Το love and run blog σου εύχεται καλή επιτυχία στον 24ωρο αγώνα σου και στο Σπάρταθλον!  Πολλά και καλά χιλιόμετρα σε σένα και στην ομάδα σου!